Określono warunki siedliskowe „królów wszystkich żab” – mastodontozaurów
Rosyjscy naukowcy z Instytutu Geochemii i Analityki Rosyjskiej Akademii Nauk ustalili warunki siedliskowe przodków współczesnych żab – mastodontozaurów
Naukowcy z Instytutu Geochemii i Analitycznej Chemii im. Wernadskiego Rosyjskiej Akademii Nauk (GEOKHI RAS) wyjaśnili warunki, w jakich żyli przodkowie współczesnych żab, olbrzymie płazy Mastodontosaurus. Wyniki prac opublikowano w Biuletynie Uniwersytetu Moskiewskiego .
baner testowy pod obrazkiem tytułowym
Jak poinformowało MK rosyjskie Ministerstwo Edukacji i Nauki, w wyniku prac, w których brali udział specjaliści z Instytutu Paleontologicznego Rosyjskiej Akademii Nauk, Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. Łomonosowa i inni, szczegółowo zrekonstruowano warunki paleogeograficzne środkowotriasowego okresu platformy wschodnioeuropejskiej i Uralu. Pomogły im w tym szczątki mastodontozaurów znalezione w kamieniołomie Kok-Tau, w pobliżu dużego słonego jeziora Inder w północnej części regionu Atyrau w Kazachstanie. Są to duże drapieżniki wodne, które żyły na Ziemi około 200 milionów lat temu.
Naukowcy wiedzieli, że mastodontozaury żyły w południowej części Niziny Rosyjskiej i w regionie wiejskim w okresie triasowym na południowym wschodzie. Ale do niedawna nie można było dokładnie ustalić, kiedy to się stało, ponieważ wiek warstw geologicznych danego miejsca mógł się zmieniać w zależności od miejsca.
„Niektóre warstwy mogły nie przetrwać do naszych czasów, ponieważ mogły zostać zniszczone w wyniku zmiany krajobrazu paleograficznego” – wyjaśnia Ruslan Gabdullin, wiodący badacz w Laboratorium Geochemii Skał Osadowych w Instytucie Geochemii i Analityki Rosyjskiej Akademii Nauk, doktor nauk geologicznych i mineralogicznych. „Teraz, po zbadaniu miejsca, w którym znaleziono szczątki mastodontozaurów, zdaliśmy sobie sprawę, że nie żyły one w centrum starożytnego kontynentu (jak wcześniej sądzono), ale w środowisku przybrzeżno-morskim”.
Mastodontozaury, według badaczy, prowadziły styl życia współczesnych krokodyli, atakując swoje ofiary z wody. Osiągały 6 metrów długości i miały do metra wysokości. Nie były jednak gadami, lecz płazami, najbliższymi krewnymi współczesnych żab.
Oprócz fragmentów szkieletu starożytnego zwierzęcia znaleziono mięczaki i ślady aktywności życiowej różnych stworzeń, co pozwoliło naukowcom lepiej zrozumieć warunki życia starożytnych płazów, charakterystykę warstw geologicznych i klimat tamtej epoki, a także dokładniej określić obszary poszukiwań surowców mineralnych.
Autorski:
